مدح و شهادت امام موسی کاظم علیه‌السلام
شاعر : محمد حسین رحیمیان
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
قالب شعر : غزل
ای امـیـد همه، ای چـارۀ حـیـرانـی‌هـا ای دوای هــمـۀ درد و پــریـشـانـی‌هـا
سفـره‌ات کـرد نـمک‌گـیر همه دنـیا را روضـه‌ات راه نـجـات همه زنـدانی‌ها
سیدی دست مریـزاد! رسیده یک عمر کــرم ایـل و تــبـار تـو بـه ایـرانـی‌هـا
عاشقی در همه جا دردسـری بود ولی ما رسـیـدیـم از عـشق تو به آسـانـی‌ها
نَفَس گرم تو با آن زن بدکاره چه کرد؟ که گذشت از همۀ بی سر و سامـانی‌ها
قـتـلـگـاه آمـده‌ای یـا که به زنـدان آقـا؟ ساق پایت چه شده؟ وای ازین جانی‌ها
تازیانه، غل و زنجیر، جسارت، دشنام سال ها ظلـم و ستم بود و پـریـشـانی‌ها
پیکرت روی زمین مـاند، نمـانـدند اما دخـتـر و خـواهـر تـو بـین بـیـابـانی‌ها
سر جدت که جدا شد، همگی شیر شدند شمر آمد به حرم، کرد رجز خوانی‌ها
|